Haust

      Oskop rólegur dagur i dag.  Tad er ad bresta a sidbuxnavedur, farid ad hausta vel.  Kennarinn sem eg var buinn ad fa maetti ekki,  hringdi a seinustu stundu og vildi kauphaekkun,  eg skildi ekki hvad kerla sagdi(oskradi) i simann, ad af tonhaedinni ad daema, ta var tad ekki "mer tykir vaent um tig"  en tad kemur annar, verd ad bita af mer krakka sem vilja blabla vid mig ensku, su gamla er god i ad finna ta fyrir mig, ta oftast krakka sem eiga velstaeda foreldra, en eg segi nei takk, og er hun sma ful yfir tvi, vill tekja ta betur staedu.

Tad hefur hvarlad ad mer ad faera mig einhvad sunnar, getur ordid skitkalt her i rakanum a veturnar.

Goda nott.

Heittogkalt

 

 Tad er svo margt sem madur telur sjalfsagdan hlut en er tad ekki. Eg sagdi vid kerlu ad eg vaeri ordinn leidur a ad fara i brusabad, og vildi sturu.  Tad var kallad i handiman og miklar framkvaemdir og talad hatt og mikið, stundum finnst mer tetta folk alltaf vera rifast, en tetta er tonamal sem mer finnst erfitt ad laera.   Ad kveldi var kallad, komdu, komu, verdur ad sja, eg upp og kennslan hofst" tu ytir krananum til vinstri, tar sem er rautt, og ta kemur heitt, til h.................................................

Grjónerugóð

Gaf kerlu motorhjol i gaer, Yamaha ultimo automatic, tad er saella að gefa en  þiggja, svo plan mitt að vera jafn ríkur i aurum tegar eg drepst og eg var tegar i heiminn kom er ad ganga upp

Ekkieinsogígær

       Stundum er skritid hvernig hugurinn virkar.  Var ad na i motorhjolid mitt i gaer, fyrir utan ad vera hvitmyglud eftir áars stopp, ta hafdi hun minnkad(honda).  Stora hjolid mitt var ordin skellinadra, en eftir yfirhalningu var hun jafn  yndael og eg mundi hana.

      Tetta hefur komid fyrir mig oftar en einu sinni, eg man tegar eg sa Jumbo totu fyrst og atti ad fjuga med henni, eg horfdi a hana lengi med hokuna nidur i bringu, og hugsadi, tetta fer aldrey a loft, en tegar eg sa hana i annad skipti ta var hun ekkert svo stor.  En ofgafyllsta daemid var i vetur tegar bro tok mig a stad sem eg eyddi vist godum tima i aesku. Klappstigur, tar se amma og asta fraenka bjuggu.  Tetta eru nu ekki nema handfylli af slaesmyndum, bla stigvel, hattur. og eina hreyfimyndin er tegar amma stakk lyklinum i efstu skuffuna a og  alltaf kom einhvad gott eda skemmtilegt tar uppur.  Tetta var tofraskuffa i huga litis barns, tarna var einhver ser aevintyraheimur sem orugglega vaeri haegt ad standa i, nammiverksmidja, alfkona med sprota  En fjarlaegdin fra hurdinni ad hlidinu, tar sem hinn stori heimur var, var a staerd vid halfan fotboltavoll i huganum, en nu sa eg ad tetta voru bara nokkrir metrar.  Og tetta var kofi sem gamla konan bjo i, gamallt hesthus fyrir svona 3 hesta.  Les eg tvi aevisogur i dag sem semi skaldsogur.

Hanoi

      Tá er eg kominn til Víetnam.  Elsku Hanoi tekur a móti mer  eins og vanalega með tvi að ofbjoda ollum mínum skilningarvitum.   Tad eru bara of margar salir a sama blettinum, samt var smá notalegt ad lata nagranna hrjóta mig i svefn.  Samkvaemt reynslu tekur nokkra daga ad komast a sama rid og borgin.  Hanoi og Reykjavik eiga tad sameiginlegt i mínum huga, að mer þykir mjög vaent um taer,  en ef eg er tar of lengi ta skraelna eg einhvern veginn upp og verð tómur, taer gefa mer ekki orku, heldur taka hana frá mer mishratt.  En i dag er eg fullur orku og af nógu að taka, bara passa mig a tvi að vera ekki of lengi a þessum stoðum,  og vita tegar its time to go, og ta fara, ekki fara ad berjast vid vindmillur eins og eg hef svo oft gert, eins skritid og tad er ta hef eg alltaf tapad i teim slag, ad reyna lata mer lida vel tar sem mer lidur bara ekki vel. I dag er heimurinn fallegur, er tetta ekki bara vidhorf.

Barahorfa

 

      Núna tegar maður er ad biða eftir ad fara og ekkert liggur fyrir, búinn ad kaupa midan, og ekki a dofinni ad gera god kaup, ta finnst mer gaman ad sitja og horfa a mannlifid.  Tetta er hraerigrautur af ollum gerðum af mannabornum.  KK stofninn sem röltir her um gotur verdur seint kallaður spegilmynd af 6 hernum.  Og tetta eru yndaelis karlar og strákar.  Svörtu gömlu karlarnir frá suður USA, alltaf brosandi og i godu skapi, stelpustrákurinn sem tvaer fötin mín, frekar grofgerdur fyrir karlmann, klípur i brjostid a mer og skrikir,  rabbainn sem toltir gotuna med sitt siða skegg, og i fötum sem hann vaeri bara i godum malum a frostadegi heima a fron, 75+ karlinn sem rullar a stóru motorhjoli reglulega framhjá,  ungi strákurinn i hjolastolum, alltaf med tölvuna i fanginu.

  Eftir að eg reyndi ad haetta ad daema og flokka fólk, hefur lifið einfaldlega verið betra, og fallegra.

Tykir vaent um ykkur oll.

Hugsa

 

   Upp a sidkastid er eg búinn að vera einhvad svo rólegur, eg sest niður og hugsa um köfun og verð i framan eins og myndin her við hlið. Einhvern hatt job well done, tilfinning. Núna eru bara dagar tar til eg fer "heim" Hlakka til að hitta kerlu mína og hjóla a mínu eigin hjóli.  Kveðja frá Siam, vz

Afi i kafi

 

Ta er tetta buid og tetta var mikið mikið gaman.   Fyrsti andardrattur i vatni var skritinn, tad var reyndar i sundlaug tar sem við vorum i heilan dag.

  Og fyrsti kútur i sjó var spuki, tad var buid að vera smá alda svo sjórinn var með svona taepan meter i sjónmal, (eg kann ekki að koma þessu i orð) og að fara niður og niður i svona drullupoll var halfged innálokunartilfinning.  en eftir hádegi og i dag var tetta bara ullala.  Eins og að hurra ofani fiskabur, allt tetta lif, allstaðar, grjotid sem tu varst að skoða syndir i burtu, eða fallega "blomid" fer inn i steininn.  Eg man tegar eg horfði a menn kafa i tv, ta fannst mer teir vera að bruðla með loftið, anda svo mikið i stað þess að spara. En tad er astaeda fyrir flestu, maður verður að anda stodugt, ef maður heldur andanum niðri ta bara drepst madur.  En tetta er einhvad sem eg maeli með að allir sem geta profi, heimurinn er minni og staerri.

kvedja heim, vz

Meirigrjon

 

  Engin kyrrstaða, orð að sönnu hjá Nonna, svo gamli maðurinn for i morgum og fékk sér Siamslaeknisvottord sem var ekki svo flokid, og fekk ser kurs i köfun.  Byrja a morgun i tvi bóklega og svo eru 2 seinustu dagarnir úti i sjó.  Er vel byrgður af nikotyggjo, og verð að slá mikið a reykingar naestu daga.  Mig hlakkar mikið til að skoða alla þessa fallegu sköpun sem er i kyrrðinni tarna undir vatninu.     Tott tad kosti margar hrisgrjonamaltidir naestu misseri, ta held eg ad tad verdi tess virði.

Afturogaftur

 

   Her i Siam er allt godu.  En núna eru hlutirnir farnir að endurtaka sig, og samkvaemt mínu forriti er tími til að breyta.  Mig hlakkar reyndar til að geta verið i sama orbiti dag eftir dag, restina af lifinu, og hafa alltaf jafn gaman af tvi.  En min uppskrift af tvi er ekki alveg að smella saman, en eg er að vinna að tvi, að eg held.

Kvedja heim, vz.

Kaupakaupa

 

      Eg hef verið i þessu landi adur, frá norðri til suðurs.  En ta var eg með tad i maganum ad eg vaeri alltaf ad gera god kaup, en eg man ekki eftir neinu drasli sem eg gerdi god kaup i tau skipti.          

       Nuna er eg ekki ad gera god kaup, fer ad versla med Lalla og eg hef keypt nariur og stuttbuxur.  En eg er mikid ad hugsa um ad brudla a nokkra daga namskeid i kofun, klaear i ad gera tad, en tad er bara svo helv.. dyrt. 

Last....

 

    Við karlarnir fáum okkur kaffi her við gotuna adur en við forum inn i nýjan dag.  I gaer kom stór og feitur karl, tjodverji, sem var a sama hóteli vid, niður með litla vinnukonu, sem hefur verið 1|4 af hans tyngd, og hann pantadi ser franskar og bjor i morgunmat,  fékk sér nokkra bita og sopa, svo korraði smá i honum, og hann var dauður.

Hofn

     Erum komnir i taeginlega höfn, eftir leit ad  gistingu, hjólum og fl.  Svo naestu 20 daga aetlum við að vera "venjulegir" túristar með solarvorn og hatt . einhvad sem eg hef aldrei profad.  En allt er einu  sinni fyrst, og 'eg held að eg geti verið agaetur i tvi.

Uff

Tetta var verfid ferð, eiginlega svaka erfið.  vel ruman solahring a leiðinni.  En við karlarnir erum allir að koma til.  Kef, Koben, Istanbul, Siam.

Sjáumst

Sjáumst vonandi í vor.

Daydream

       Daydream  

    Mikið er nú gott að hafa geislaspilara í bílum.  Ég er alveg búinn að gefast upp á hlusta á útvarpið, allur þessi hellingur af auglýsingum um að kaupa og kaupa, þessi á afmæli í dag, þetta gerðist á þessum degi fyrir 17ogsúr og núna vantar klukkuna í ..... þetta trekkir mig bara upp. Í hleðslunni eru diskar sem hæfa oft hvernig mér líður eða vill láta mér líða.

 

1. Kill Bill.  Man þegar ég heyrði hann fyrst, fannst það vá, og var að pæla hvort hafi komið á undan, tónlistin eða myndin. Gott skap.
2. Hárið. Ég held að ef ég hefði fæðst 10 árum fyrr, væri ég ennþá skakkur með kringlótt gleraugu og sítt hár. Þessi hugsjón heillar mig einhvern hátt, ást og friður, minnir mig líka á hitt heim. Ásríkur,
3. Sounds  from Himalaja.  Fékk einu sinni dellu fyrir panflautu tónlist, í dag er þessi einn eftir, keypi hann af Indíánum sem voru að spila á götu í DE. Rólegur.
4. Drengjakór. Einhver drengjakór frá Vin að syngja þjóðsöngva frá USA, DE og Rússlandi, syngja eins og englar blessaðir drengirnir. Jafnt skap.
5. Black cat Withe cat.  Einn uppáhalds diskurinn. Þessi spilagleði, kæruleysi, já góður til að vera í deginum í dag. Mikið gott skap.
6. Gladiator. Góður í þessari spennu umferð, verð dreyminn og staðráðnari í að halda áfram þessari leit minni, maður lifir bara einu sinni. Róleg hugsun.

    Svo finnst mér bara gott að keyra um í rigningunni og hlusta, eða bara gera allt annað en að pakka niður, karlinn er eittkvað blue þessa daga, en nýr dagur, ný verkefni, hafa gaman af

  .

Ferðafélagi.

Ferðafélagi.

 

      Einhver sagði og einhverstaðar stendur að lífið sé ferðalag. Ég er sammála því, þó ég hafi farið aðeins í bókstafstrú  síðustu ár.        Og  þessi hamingja væri ekki á áfangastað heldur ferðin sjálf. 

Maður getur valið sér ferðafélaga í þessa ferð að stóru leiti, en sumir eru valdir fyrir þig og maður getur engu um það breytt, einkum þann sem heldur á gleraugunum þínum daginn út, og mitt stærsta verkefni í dag er að sættast við glerberan og þá völdu.

   Var hugsað um þetta þegar ég rakst á dagbók sem skrifaði fyrir nokkrum árum.   Þá fór ég í ferð til Laos, með Englendingi sem heitir(vonandi) Willi.  Ungur og skemmtilegur strákur sem vann fyrir sér með móðurmálinu á flakki sínu, góður ferðafélagi. Við löbbuðum og hjóluðum mikið í þessu fátæka, einræðispilta, fallega landi, og  fyrir góðan aldursmun hélt ég í hann. með vondri hjálp.  Ég lærði mikið í þessari ferð, eins og það sé hægt að brosa og vera lífsglaður án allra þessa efnishluta sem við teljum svo mörg að við gætum ekki verið án. Og líka að vakna að morgni er guðsgjöf. En það sem ég skrifaði heima í Hanoi, einum jaxl fátækari og með svitadropa drippandi af nefbroddinum eins og á biluðum vatnskrana.................... “mikið rosalega er gaman að sjá þetta allt og upplifa, en því þurfti ég að taka hann Viðar með mér”

RVK.

            Þetta var yndisleg helgi.  Allt þetta fallega mannlíf í borginni minni.  Borginni sem ég hef verið (og er reyndar  smá) ósáttur við og vill ekki hafa sem mína endastöð.  Og að fara á tónleika með gamalli vinkonu, sem ég hef ekki hitt í rúman áratug.  Og það var eins og við hefðum kvaðst í fyrradag, að ég hefði bara skoppið í bæinn til að borga stöðumælasekt og misst af 2-3 strætóum á leiðinni til baka. Sitja undir teppi og hlusta á góða listamenn, labba hönd í hönd í gegnum laugardalinn, tala, hlæja og sjá alla þessa fallegu sköpun. Heim að horfa á mjög góða bíómynd í náttfötum, ullarsokkum með nammi,  falleg minning.  Og gærdagurinn með sinni glæsilegu flugeldasýningu í lokinn, ég er sátt sál.

Stórir jeppar

     Ein leið mín í því að reyna að gera mig að betri manni,  er að vera ekki að flokka fólk, það þrengir svo sýn mína í að horfa á alla þess fallegu flóru af mannabörnum. En þessi hræðilega umferð á götum RVK á föstudögum, (sem mér finnst alltaf vera að aukast), getur valdið því að ég kolfell í þessari viðleitni minni. 

       Hér í denn var talað um að maður skildi hafa varan á ef maður sæi gamlan karl, í frakka og með hatt akandi um á Lödu, það mátti búast við öllu frá þeim bæ.  Á leið minni niður í bæ frá kópavogi í morgun var svínað þrisvar illilega á mig, en í þau skipti voru það “KONUR Á STÓRUM JEPPUM”  svona upphækkaðir að maður kæmist á pólinn án þess að fara úr inniskónum.  Þetta geta varla verið hentug ökutæki til að snattast um í bænum.  Þar sem  Lödur og gömlu karlarnir með hattinn eru lítt sjáanlegir í dag, og eflaust hættir að keyra, þá ætla ég að nota þann vara sem var innbyggður og nota hann á bæði kyn, sem aka um á krómuðum, bónuðum, stórum jeppum. 

Köben

 

 Fann myndir úr ferð okkar Ellasukk til Köben fyrir jólin í fyrra.  Mér þykir alltaf vænt um Köben, hef eitt þar ófáum dögum, og eiginlega alltaf góðar minningar sem koma í kollinn þegar ég hugsa þangað, þótt kollurinn hafi oft verið verið í misgóðu standi þar á götum.

     Var þar fyrst 16 ára einn að þvælast, á leiðinni heim úr sveitardvöl á Jótlandi, sem ég var í nokkra mánuði að mjólka beljur, gefa grísum og drekka öl.  Man eftir þegar ég fór fyrst í verslun þar sem mig minnir að hafi heitið Brugsen,  kom að kassanum með sígó, öl og vodka.  Kassadaman stimplaði þetta inn og spurði "var það einkvað fleira" tíminn stoppaði og það komu fiðlutónar að ofan og allt birti upp, VÁ, hérna vill ég sko eiga heima.