Enn að

Saga segir, að hafi á einhverjum tímapunkti hafir guð verið einmanna og því skapað manninn sér til félagskapar. En maðurinn er skepna með ótrúlega aðlögunarhæfni og greind.  Með tímanum var hann orðinn það klár að hann var farinn að ógna veldi hans.  Sleit þá guð hann í tvennt, svo úr var karl og kona, og eftir það beiti maðurinn stórum hluta af orku sinni í að leita að hinum helmingi sínum.  Kaninn er enn  að, drepa og eyðileggja æsku annara landa, í valdagræðgi í sinni og fíkn í orku(oil).  Væri ekki ráð að slíta þá í sundur, aðskilja svokallað biblíubelti frá hinum, færa vopnabúrið norður, kannski með tíma verður gleði að fara flug.