Gledilegt ar.

 

 Eg radlegg folki borða ekki mat i flugvél, se hún a leið heim, með mat að heiman.  Eftir að hafa sofið i 3 sólarhringja, og vaknað a nýju ári, og lengi að fatta hvar eg v%ri, ta hef eg vaknað eins og gormur, a undan gulu minni, og tad er snemma.  Fer með a markað, sem eg gerði ekki adur, og er eiginlega kominn a gulan likamstima.  Svo kemur saxi hingað heim, sem talar ekki eitt orð i ensku, og eg er ennta ad reyna ad finna ut hvað tad er sem hann er ad sprauta i rassinn a mer, eða tarf eg nokkuð að vita tad, bara ad eg sé að hann tekur sprautuna ur umbudum, tad er nóg, tvi teir eiga tad til að vera nýtnir her um slodir.

VZ

Athugasemdir

[K Zeta, 6.1.2009 kl. 00:29]

Þetta var líklega Danskur matur, sérlega ætlaður Íslendingum á löngum flugleiðum.  Danir vilja hefna sín fyrir meðferð okkar á þeim á dagblaðamarkaði og flugi.  Einu sinni áttu Danir SAS, Sterling og Maesk, núna eiga þeir bara 1/3 í SAS.  Sterling og Maesk settu Íslenskir Víkingar á hausinn.  Það er ekki gott að borða flugvélamat frá Asíu.  Hvernig veistu að maturinn kom frá Vietnam sem var veittur á leiðinni tilbaka?  Samt trúlegt en í þessum nútíma farkostum á að vera hægt að geyma mat lengur en í sólarhring skyldu maður ætla.  Aumingja Viðar að þurfa að fara í þessar löngu ferðir til Vietnam.  Geta ekki verið heima að hafa það gott.  enga vorkunn,

[Viðar Zophoníasson, 6.1.2009 kl. 02:14]

Er ekki alltaf haegt ad hafa tad gott "heima", tarf ekki vorkunn, en takk samt.

[Viðar Zophoníasson, 6.1.2009 kl. 02:43]

Eg veit smá um mat, svona svipað mikið og tu um gerjaðan berjadjús